In de wereld van veranderconsultancy wordt vaak een ogenschijnlijk onschuldige praktijk gehanteerd: het betalen van veranderaars per uur. Maar achter deze gewoonte gaat een lastige paradox schuil.
Als we bij Bliss veranderaars zeggen, hebben we het over alle functies die veranderingen faciliteren zoals project-, product- of business improvement managers. Een veranderaar is in essentie binnen een traject altijd bezig om de interacties zo goed mogelijk te managen, zodat iedereen weet wat van A naar B moet gaan.
Hoe beter een projectmanager zijn of haar werk doet, hoe soepeler alles loopt; dus hoe korter uiteindelijk de doorlooptijd van een traject. Maar als deze professionals worden betaald op basis van het aantal uren dat ze besteden, wat is dan hun prikkel om de klus snel te klaren?
“‘Tijd is geld’ is het bekende gezegde. Maar is iedere eenheid van tijd ook evenveel geld waard?”
De drive van organisaties
Bij bedrijven is snelheid vaak van cruciaal belang. Organisaties die veranderingen ondergaan, streven naar efficiëntie, optimalisatie of concurrentievoordeel dankzij een snellere time to market. Ze huren externe veranderaars in om hun doelen te bereiken, maar bij de inhuur hiervan gaat het vaak over periodes. Ze huren een senior projectmanager voor drie maanden in en als het project nog niet is afgerond dan wordt het contract verlengd met drie maanden. Heeft een organisatie dan wel een prikkel om iemand korter te laten werken? Het contract is al getekend.
Anders kijken naar veranderingen
Bovenstaande praktijken zijn logisch te verklaren. Uren zijn meetbaar en meetbaarheid geeft grip. Maar wat gebeurt er wanneer we uren loslaten? Wat als er niet wordt gekeken naar het aantal uren dat een veranderaar nodig heeft om een project tot een goed einde te brengen, maar naar het eindresultaat dat behaald moet worden? Dan gaat het ineens niet meer over functie A die X uren nodig heeft voor een klus, maar over heel andere variabelen.
Dan is het niet functie A, maar een takenpakket dat uitgevoerd moet worden om tot resultaat te komen. Of dit wordt gedaan door functie A, B of C of een combinatie hiervan, maakt weinig verschil.
Hetzelfde voor het aantal uren: als de periode waarin het moet gebeuren centraal staat in plaats van het aantal uren, geeft dit ruimte voor mensen om zelf hun tijd in te delen. Veel mensen herkennen wellicht het volgende realisatiemoment vanuit de coronacrisis. Door de veranderde werkomstandigheden werd er vaak minder uren gewerkt, terwijl toch iedereen het werk af kreeg…
“Minder tijd betekent niet per se minder resultaat.”
Tijd om het anders te doen?
We weten dat grote veranderingen aandacht nodig hebben. Is het ook tijd voor een verandering binnen ons vakgebied? Want hoewel uren voor grip zorgen, stimuleren ze niet per se efficiënter werken. Urenregistratie ontmoedigt nieuwe werkvormen, ureninhuur staat nieuwe werkrelaties in de weg. Dus wat ons betreft is het uur voor verandering aangebroken. Tijd voor Verandering als Dienst.
Bij Bliss houden we ons dagelijks bezig met verandering. We realiseren veranderingen voor onze klanten, maar ook voor onszelf. Hoe kijk jij aan tegen de inhuur per uur? Laat het ons weten.
